„Faceci ogladali sie za toba... ¿adna z nas nie słyszała, ¿ebys wspominała Pam... gdzie jest twój pierscionek?”. Marla zatrzymała sie na podescie i przechyliwszy sie przez porecz, spojrzała na hol na parterze. Słyszała dobiegajacy z kuchni niewyrazny szmer rozmów i cichy brzek naczyn. Na dole tykał zegar. Poza tym w domu panowała cisza. Z głosników nie płyneły dzwieki muzyki klasycznej, nie było słychac stukania pantofelków Eugenii ani powarkiwania jej pieska. W domu była tylko ona i kilkoro słu¿by. Szybko przeszła przez korytarz i spróbowała otworzyc drzwi gabinetu. Ktos zamknał je na klucz. Nie mogła wejsc ani do sypialni Aleksa, ani do siłowni, ani do gabinetu. Widac on zamknał wszystkie pokoje. Ale dlaczego? Czego sie obawia? ¯e ktos ze słu¿by mo¿e grzebac w jego rzeczach? A mo¿e cos ukrywa? Jak wiec pokojówka sprzata jego pokój, skoro nie ma do niego dostepu? Czy to przed słu¿ba Alex cos ukrywa? Przed matka? A mo¿e przed nia? Marla ujeła gałke i przekreciła. Drzwi pozostały zamkniete. Naparła na nie ramieniem w nadziei, ¿e stary zamek pusci, ale i to nie przyniosło rezultatu. 163 Marla wiedziała, ¿e drzwi zostały zamkniete przed nia. Nie spodobało mu sie, ¿e szperała w jego biurku. Nie ufał jej. Czuła to. Wróciła do swojego pokoju i spojrzała na łó¿ko, w którym sypiała. Sama, bez Aleksa. To miało jakis zwiazek z Nickiem i tym, co do niego czuła. Poczuła dziwny ucisk w piersi i choc nie chciała sie do tego przyznac, nagle pojeła, jaka była kiedys kobieta. Jak to ujeła Joanna? „Byłas zawsze... no, wiesz. Me¿czyzni ogladali sie za toba”. Bardzo wiele z tego, co powiedziała Joanna, wzbudzało niepokój. Gdzie jest ten cholerny pierscionek, o którym wspomniała? Prezent od ojca. Na mysl o Conradzie Amhurscie Marla poczuła nieznosny cie¿ar w piersi, ból, którego przyczyn nie potrafiła sobie wytłumaczyc. Nie przypominała sobie tego człowieka, jednak czuła, ¿e nie było miedzy nimi ciepła ani miłosci, raczej obcosc. Po co wiec miałaby nosic ten pierscionek? A co wa¿niejsze, gdzie on jest? W jej pokoju? We wraku mercedesa nale¿acego do Pam? Zamkniety w sejfie? Tylko w jeden sposób mo¿e sie o tym przekonac - musi znalezc ten przeklety pierscionek! Zaczeła od swojej łazienki, gdzie na półce stała kasetka z bi¿uteria. Nic. Przejrzała nocne stoliki, a potem wszystkie szufladki swojego biurka. Nic. - Mysl, Marla, mysl - mrukneła pod nosem i przeszła do garderoby. Tam powinna trzymac druga kasetke, te, w której przechowywała swoje precjoza. Niczego takiego jednak nie znalazła. Mo¿e Alex zdjał jej pierscionek z palca, zanim zabrano ja do szpitala.